دل و جگر مرغ به دلیل مواد هورمونی و آنتی‌بیوتیک‌هایی که به آن تزریق می‌شود توصیه نمی‌شود.

معمولا افراد از خوردن دل و جگر و قلوه لذت می‌برند اما این مواد در عین مفید بودن می‌توانند برای بعضی اشخاص ممنوعیت مصرف داشته باشند.

دل و جگر مرغ به دلیل مواد هورمونی و آنتی بیوتیک‌هایی که به آن تزریق می‌شود توصیه نمی‌شود اما دل و جگر و قلوه گاو و گوسفند سرشار از ویتامین‌های گروه A، B، اسید فولیک و آهن و روی می‌باشد.

چون کلسترول این مواد غذایی بالا می‌باشد مصرف آنها برای افرادی که بیماری قلبی دارند؛ سالمندان، کسانی که نارسایی کلیه دارند و اشخاص دارای کلسترول بالا مناسب نیست.

چون جگر بافتی است که سموم در آن تجمع پیدا می‌کند استفاده از آن برای مادران باردار توصیه نمی‌شود.

پیشرفت‌های امیدوارکننده‌ای در سال‌های اخیر در مقابله با باکتری‌های مقاوم به آنتی‌بیوتیک یا به اصطلاح «ابرمیکروب‌ها»
(superbugs) رخ داده است، از «بمب‌های هوشمند» آنتی‌بیوتیکی و هیدروژل‌ها گرفته تا «پلیمرهای نینجا» و پروتئین‌های طبیعی.
آخرین سلاح بالقوه‌ای که ممکن است به این جنگ‌افزارها افزوده است از ماده‌ای منشا می‌گیرد که هزاران سال است برای مقابل برای عفونت به کار می‌رود: عسل خام.

پژوهشگران در دانشگاه لاند در سوئد گروه‌های منحصربه‌فردی از ۱۴ باکتری لاکتیک اسید را یافته‌آند که در معده زنبور عسل زندگی می‌کنند و وارد عسل تازه می‌شوند. هنگامی که این باکتری‌ها که طیفی از ترکیبات فعال ضدمیکروبی، تولید می‌کنند، بر روی باکتری‌‌های مقاوم یا ابرمیکروب‌هایی از جمله «استافیلوکوک طلایی مقاوم به متی‌سیلین» (MRSA)، سودوموناس آئروژینوزا و «آنتروکوک مقاوم به وانکومایسین» (VRE) به کار رفتند،‌ توانستند با همه آنها مقابله کنند.

این آزمایش‌ها درباره استفاده از این ترکیبات بر روی باکتری‌های انسانی تا به حال محدود به تحقیقات آزمایشگاهی بوده است، اما ‌این پژوهشگران این باکتری‌ها را باعسل تازه درآمیختند و آنها را به طور مستقیم در ۱۰ اسب دچار عفونت موضعی به کار بردند. این اسب‌ها دچار زخم‌های مزمن بودند و صاحبان‌شان درمان‌های متعدد دیگر را بدون موفقیت امتحان کرده بودند، اما مخلوط حای باکتری‌های اسید لاکتیک همه این حیوانات را معالجه کرد.

این پژوهشگران معتفدند که این مخلوط حاوی طیف وسیعی از مواد فعال که این باکتری‌های اسید لاکتیک آنها را تولید می‌کنند، باعث این نتایج امیدوارکننده شده است.

«آنتی‌بیوتیک‌ها عمدتا دارای یک ماده فعال هستند که بر روی طیف باریکی از باکتری‌ها موثر است. اما تجویز این ۱۳ باکتری اسید لاکتیک به طور زنده نوع مناسبی از ترکیبات ضدمیکروبی مورد نیاز را بر حسب نوع عوامل پاتوژن ایجاد خواهد کرد.»

«به نظر می‌رسد این شیوه در طول میلیو‌ن‌ها سال در محافظت از زنبورهای عسل در برابر میکروارگانیسم‌ها زیانبار به خوبی عمل کرده است. اما با توجه به اینکه عسلی که در فروشگاه‌‌ها در دسترس است حاوی باکتری‌های زنده اسید لاکتیک نیست،‌ این خواص مفید در دوره اخیر از دست رفته است.»

این پژوهشگران می‌گویند یافته‌های آنها نه تنها می‌تواند در کشورهای غربی که تهدید باکتری‌‌های مقاوم به آنتی‌بیوتیک در حال اوج گیری است، امیدبخش باشد، بلکه ممکن است کاربردهایی در کشورهای در حال توسعه پیدا کند که در برخی از آنها عسل تازه بیشتر از آنتی‌بیوتیک‌ها در دسترس قرار دارد.

اکنون این گروه تحقیقاتی قصد دارد تا به بررسی درباره استفاده گسترده‌تر از باکتری‌های اسید لاکتیک برای مقابله با عفونت‌های موضعی در انسان‌ها و حیوانات بپردازد.

به گفته پزشکان عامل تغذیه نقش اصلی را در کنترل علائم و جلوگیری از پیشرفت بیماری “ام اس” همچون دیگر بیماری‌های مزمن بازی می‌کند.
پزشکان به مبتلایان بیماری “ام اس” توصیه می‌کنند تا به رژیم‌های غذایی حاوی مقدار پایینی چربی‌های اشباع شده و سرشار از اسیدهای چرب امگا 3 رو آورند و میزان ویتامین D بدنشان را در سطح بالا نگه دارند.

همچنین طبق نتایج بدست آمده از یک مطالعه جدید در بوئنوس آیرس، رژیم‌های غذایی حاوی میزان بالایی نمک می‌تواند در پیشرفت بیماری “ام اس” موثر باشد.

در این بررسی دکتر «مائوریکیو فارز» محقق ارشد این مطالعه به همراه یک گروه تحقیقاتی به بررسی تاثیر نمک مصرفی بر وضعیت بیماری 70 مبتلا به “ام اس” پرداخته و نمونه‌های ادرار و خون آنان را آزمایش کردند.

سطح بالای مصرف نمک در این بیماران با شدت گرفتن علائم بیماری “ام اس” در آنان مرتبط است به گونه‌ای که بررسی اسکن مغزی بیماران حاکی از آن بود مصرف ببیشتر نمک احتمال پیشرفت این بیماری را بیش از سه برابر در آنان افزایش می‌دهد.

طبق اعلام انجمن ملی “ام اس”، بیش از دو میلیون نفر در سراسر جهان به بیماری “ام اس” مبتلا هستند. همچنین بیشتر مبتلایان به این بیماری در سنین 20 تا 50 سالگی هستند هرچند احتمال بروز آن در افراد جوان‌تر و مسن‌تر نیز وجود دارد.

اگرچه دلیل اصلی بیماری “ام اس” مشخص نیست، اما پزشکان معتقدند فاکتورهای متعددی همچون ژنتیک، واکنش‌ها در سیستم ایمنی و احتمال وجود عامل عفونی در ابتلا به این بیماری نقش دارند.

پژوهشگران در دانشگاه نورث‌وسترن آمریکا شیوه‌ای را به کار گرفته‌اند که بالقوه می‌تواند به درمان‌های جدید برای نقصان حافظه در جوانان و سالمندان بینجامد؛ آنها نشان داده‌اند که تحریک الکتریکی مغز می‌تواند باعث بهبود حافظه شود و این تاثیر بر حافظه تا مدت‌های درازی پس از درمان دوام پیدا می‌کند.
نقصان حافظه یکی از مشکلات بسیار سالمندی است، اما ممکن است افراد جوان‌تر را که دچار سکته مفزی، بیماری آلزایمر زودرس، آسیب‌های ناشی از ضربه مغزی و ایست قلبی هستند، نیز دچار خود کند.

این دانشمندان بر خلاف شیوه «تحریک عمقی مغز» (DBS) که در آن الکترودها درون مغز کاشته می‌شوند (و نشان داده شده است که می‌تواند حافظه را تقویت کند و نیز برای درمان افسردگی به کار رفته است)، از یک روش غیرتهاجمی به نام «تحریک مغناطیسی فراجمجمه‌ای» (TMS) استفاده کردند.

در این شیوه ضربان‌های مغناطیسی برای القای فعالیت الکتریکی در مناطق مشخصی از مغز به کار می‌رود؛ پژوهش‌های پیشین تاثیربخشی TMS را در تقویت توانایی یادگیری در موش‌های آزمایشگاهی نشان داده‌اند و این شیوه ممکن است برای درمان میگرن هم سودمند باشد.
تسکین میگرن با تحریک مغناطیسی
در این بررسی گروه پژوهشی نورث‌وسترن تصاویر آناتومیک مشروحی از مغزهای ۱۶ فرد بزرگسال سالم در سنین ۱۶ تا ۴۰‌‌ تهیه شد و نیز با استفاده از اسکن ام آر آی فعالیت مغز این افراد را در حالی که به آرامی دراز کشیده بودند، ثبت کردند.

این کار نمایی کلی از ساختارهای مغزی دخیل در حافظه که اتصالات بسیاری با یک بخش کلیدی مربوط به حافظه در مغز یعنی هیپوکامپ (که قرار بود هدف تحریک مغناطیسی قرار بگیرد) دارند، به دست داد.

این دانشمندان برای تعیین توانایی حد پایه این افراد به آنها مجموعه‌ای از چهره‌ها و کلمات که به طور دلبخواهی همراه شده بودند، دادند و از آنها خواستند آنها را یاد بگیرند و به خاطر بسپارند. سپس این افراد برای ۲۰ دقیقه در روز برای پنج روز متوالی تحت TMS قرار گرفتند.

در طول این دوره این افراد مورد اسکن‌‌های بیشتر ام آر آی قرار گرفتند و حافظه‌‌شان با مجموعه جدیدی از چهره‌ها و کلمات همراه شده به طور دلبخواهی مورد آزمایش قرار گرفت تا معلوم شود در نتیجه این تحریک حافظه آنها چه تغییری کرده است. پس از گذر ۲۴ ساعت از آخرین کاربرد TMS این افراد دوباره مورد آزمایش قرار گرفتند.

دست کم یک هفته بعد، این تجربه دوباره اما این بار با یک تحریک دروغین به عنوان پلاسبو تکرار شد. نیمی از شرکت‌کنندگان در ابتدا تحریک واقعی و سپس تحریک پلاسبو و نیمی دیگر از این افراد ابتدا تحریک پلاسبو و بعد تحریک واقعی دریافت کردند. هیچکدام از این گروه‌ها ترتیب تحریک‌هایی را که دریافت کرده بودند، نمی‌دانستند.

نتایج نشان داد که تحریک مغزی به کارکرد بهتر در آزمون‌های حافظه می‌انجامد و سه روز طول می‌کشد تا این بهبودی رخ دهد.

این تیم همچنین برای نخستین بار نشان دادند که به یادآوردن رخدادها با دخالت مناطق گوناگون مغز که به طور هماهنگ با هیپوکامپ کار می‌کنند، رخ می‌دهد. اسکن ام آر آی نشان داد که TMS باعث می‌شود مناطقی از مغز با یکدیگر و با هیپوکامپ بهتر همزمان شوند و هر چه این همزمانی یا ارتباط بهتر شود، بهبودی بیشتری در عملکرد حافظه ایجاد می‌شود.

این بررسی بر روی افراد سالم انجام شده بود که انتظار تقویت شدید حافظه در آنها نمی‌رفت، اما این پژوهشگران معتقدند که اثرات تحریک مغناطیسی مغز بر روی افرادی که دچار آسیب مغزی یا اختلال حافظه هستند، بسیار بیشتر خواهد بود، به طوری که اندکی تغییر باعث بهبودی عمده‌ای در کارکرد آنها خواهد شد.

البته این پژوهشگران می‌گویند سال‌ها طول خواهد کشید تا پژوهش‌های بعدی معلوم کنند آیا این شیوه برای مبتلا به بیماری آلزایمر یا اختلالات حافظه مشابه موثر و ایمن هست یا نه.