اندازه و شکل هر دو طرف سینه در هیچ خانمی کاملا یکسان نیست و هیچ جراحی نمی تواند تقارن کامل را در این ناحیه ایجاد کند. جراح بایستی به بیمار توضیح دهد که نمی توان با گذاشتن پروتز بزرگتر در سمت کوچک تر آن را همانند سمت بزرگتر کرد ، چرا که همیشه سمت کوچک تر پوست کمتری دارد و تلاش در قرار دادن حجم بیشتر از حد در آن باعث برآمدگی پل فوقانی و تفاوت در شکل طرفین می شود که در مقایسه با اختلاف اندازه، که معمولا در هر زنی وجود دارد ، بیشتر به چشم می آید . لازم به ذکر است معمولا محل قرار گرفتن نوک، جهت و حدود سینه بر روی قفسه صدری در دوطرف یکسان نیست. این مسئله می تواند ناشی از وضعیت ایستادن بیمار، اسکولیوز یا انحراف ستون فقرات یا سایر علل باشد و جراحی پروتز به تنهایی نمی تواند هیچ یک از این حالات را اصلاح کند. اگر حالت سینه در یک سمت پایین تر از سمت دیگر باشد بعد از جراحی نیز همین طور خواهد بود و وقتی جراحی پروتز انجام می شود، جراح محل قرار گرفتن سینه بر روی تنه را تغییر نمی دهد.
در نتیجه اگر بیمار تفاوتی در دوطرف دارد، به طور معمول بعد از انجام عمل جراحی نیز این تفاوت ها را خواهد داشت و به دلیل این که معمولا بیمار بعد از جراحی پروتز، بیشتر به بدن خود توجه می کند، ممکن است تفاوت ها بیشتر مورد توجهش قرار بگیرند.

در جراحی پروتز سینه قانونی که باید در ارتباط با حجم و در نتیجه وزن هر پروتزی در نظر گرفته شود این است که هر چه سایز پروتز بزرگ تر باشد، شانس حفظ نتایج دراز مدت تر آن کمتر خواهد بود. در حقیقت با گذشت زمان،نیروی جاذبه سینه های سنگین (حاوی پروتز) را به سمت پایین خواهد کشید. این پدیده به ویژه در مورد پروتزهای زیر غده ای شایع تر است، اما در صورتی که حجم پروتز از یک حدی بیشتر باشد این اتفاق در مورد پروتزهای زیر عضله ای نیز می تواند روی دهد. هرچه حجم پروتز بزرگ تر باشد، به خاطر آزاد سازی سطحی بیشتر برای جا دادن پروتز و از طرفی به خاطر آتروفی اجتناب ناپذیر بافت نرمی که روی پروتز را می پوشاند، احتمال لمس پروتز از روی پوست بیشتر خواهد شد.

خیر، بسیاری از زنانی که تحت عمل جراحی پروتز قرار می گیرند، مشکلی در شیردهی ندارند و هیچ گونه خطری برای مادران مشاهده نشده است. در مطالعاتی که میزان سیلیکون در شیر اندازه گیری شده است، در زنان دارای پروتز سینه در مقایسه با زنان بدون پروتز ، میزان بالاتر سیلیکون نشان داده نشده است و تغذیه با شیر مادر برای نوزاد مشکلی ایجاد نمی کند.

خیر، در مطالعات انجام شده هیچ ارتباطی بین گذاشتن پروتز و ایجاد سرطان سینه، بیماری های خود ایمنی و سایر بیماری های سیستمیک یافت نشده است . در حال حاضر هیچ مدرک قطعی دال بر این که سرطان در زنانی که پروتز دارند در مراحل پیشرفته تر تشخیص داده می شود هم وجود ندارد.

پاسخ دقیق به این سوال امکان پذیر نبوده، زیرا به متغیرهای متعددی وابسته می باشد . مسلما نسل جدید پروتزها محکمتر بوده و ماندگاری آن ها نسبت به پروتزی قدیمی تر بیشتر است و تا وقتی مشکلی ایجاد نشده است نیاز به تعویض نمی باشد.