بازتاب درمانی

علم پزشکی در طول چندین دهه توانسته است در درمان بیماری‌های مختلف قدم‌های مثبتی بردارد که در این میان داروها و جراحی مهم‌ترین ابزار بوده‌اند. اما با گذشت این‌همه سال تعدادی از بیماری‌ها غیرقابل علاج هستند یا گاهی اوقات داروها و جراحی عوارض خاصی را بر جای گذاشته که بیمار‌ را رنجور کرده است. با وجود این، هرگز نمی‌توان اثربخشی دارو و جراحی را در درمان بیماری‌ها نادیده گرفت.

در کنار این طب رایج، انسان همیشه در تلاش بوده است تا در حد امکان بیماری‌ها را با روشی آسان‌تر و بدون عارضه درمان کند. انسان‌های نخستین با الهام گرفتن از طبیعت و تجربه شروع به درمان بیماران کردند و با گذشت سالیان سال این روش‌های درمانی بدون هیچ‌گونه آموزش در دانشگاه‌ها به‌صورت تجربی وارد تک‌تک خانه‌ها و درمان‌های پزشکی شده است که با نام «طب سنتی» و یا «طب شرقی» از آن‌ها یاد می‌کنیم.

در طب شرقی، هند و چین بسیار مطرح هستند. چین در زمینه‌ی طب سوزنی و «ماساژدرمانی» و «گیاه‌درمانی» قدم‌های مثبتی برداشته و به‌صورت آکادمیک در بسیاری از نقاط دنیا معرفی شده است. در چین برای درمان بیماری‌ها بیشتر از روش‌های فیزیکی استفاده می‌کنند، ولی در هند روش‌های درمانی بیشتر در سطح روح و روان و متافیزیک هستند که از آن جمله می‌توان به «مدیتیشن» (Meditation) و «آیورودا» (Ayurveda) اشاره کرد.

در سال ۱۹۸۶ پروفسور Park Jae Woo کره‌ای توانست روشی برای درمان بیماری‌ها در هر دو سطح فیزیکی و متافیزیکی ابداع کند که آن را به نام طب سوجوک (Sujoktherapy) نام‌گذاری کرد.

البته طب سوجوک سالیان سال در طب سنتی کره‌ وجود داشته و چنان در خانواده‌های کره‌ای ریشه دارد که حتی مادران کره‌ای اصول اولیه‌ی آن را بلدند و در درمان بیماری‌های معمول و خفیف در خانواده‌ی خود به‌کار می‌گیرند، ولی پروفسور Park Jae توانست با بررسی دقیق و تحقیقات بسیار در این طب، آن روش‌های سنتی را به‌صورت آکادمیک درآورد و با ابداعات دیگری که در این زمینه به‌کار برد، توانست این طب را به شکل جدیدی ارایه کند.

در حال حاضر طب سوجوک روز به‌روز در دنیا بیشتر مطرح می‌شود و در چندین کشور دانشگاه مخصوص به‌خود را داراست و در برخی از کشورها کلینیک خاصی را به ‌خود اختصاص داده است.

.وطب سوجوک در دو سطح قابل یادگیری است: عموم مردم و پزشکان. این روش تلفیقی از درمان‌های گوناگون است از جمله: ماساژدرمانی، رنگ‌درمانی، نوردرمانی، طب سوزنی، انرژی‌درمانی، ورزش‌درمانی و …

با سوجوک هر فرد می‌تواند پزشک خانه‌ی خود باشد و با کمترین ابزار به درمان بیماری‌ها بپردازد.

سوجوک می‌تواند در پیشگیری از بیماری‌ها و داشتن یک زندگی سالم در تمام زمینه‌ها مؤثر باشد. البته معرفی سوجوک طی یک مقاله و در چند صفحه امکان‌پذیر نیست، ولی در این مقاله سعی بر این است تا اصول کلی آن معرفی شود.

طب دست و پا

در زبان کره‌ای، Su به معنای دست و Jok به معنای پا است و درمان در طب سوجوک، همان‌گونه که از نام آن پیداست، عمدتاً از طریق دست و پا صورت می‌گیرد.

سوجوک به‌علت اثر درمانی سریع در سندرم دردها به‌عنوان روشی ایده‌آل شناخته شده است. در طب سوزنی چینی روی تمام قسمت‌های بدن کار می‌شود، ولی پروفسور Park معتقد است که نقاطی از بدن (از جمله دست و پا) اهمیت بیشتری دارند. وی اسم این نواحی را سیستم انطباق گذاشت.

سیستم انطباق

تمام قسمت‌های مختلف سازنده‌ی بدن در نقاطی منعکس می‌شوند که به آن سیستم انطباق می‌گویند.

در سیستم انطباق هر ارگان و هر عضو در ناحیه‌ای مشخص می‌شود. به‌عنوان مثال چنان‌چه ارگانی مانند چشم‌ عملکردش مختل شود، این اختلال را به سیستم انطباق اطلاع می‌دهد. در سیستم انطباق نقاطی به‌ نام نقاط انطباق وجود دارد که محل تمرکز اطلاعات هستند و می‌توان با استفاده از وسایلی این نقاط حساس را پیدا کرد.

در صورت دسترسی به این نقطه‌ی حساس، در واقع به آن ارگان دست یافته‌ایم و وقتی روی این نقاط کار می‌کنیم، موجی به سمت آن ارگان خاص می‌رود.

سیستم‌های انطباق روی دست‌ها، پاها، روی گوش و حتی روی زبان وجود دارند.

در تمام سیستم انطباق اطلاعات مربوط به کارکرد ارگان‌ها یافت می‌شود. نقاط انطباق وقتی حساس می‌شوند که Dysfunction یا اختلال عملکرد در ارگان داشته باشیم.

درمان سوجوک از طریق تحریک این نقاط حساس انجام می‌شود.

سیستم‌های مختلفی در طب سوجوک وجود دارد که اولین آن، سیستم انطباق است.

هومو و هترو

پدیده‌های مختلف در جهان، وجوه تشابه بسیار زیادی دارند.

اتم کوچک‌ترین واحد سازنده‌ی هر پدیده‌ای است؛ زنده یا غیرزنده فرق نمی‌کند.

در تکامل پدیده‌های مختلف نیز مراحل مشابهی را می‌بینیم.

در طبیعت همه‌چیز از تولد شروع می‌شود و پس از تکامل، با سیر نزولی به مرگ منتهی می‌شود. این قانون برای همه‌ی پدیده‌های طبیعت جاری است.

بدن انسان با خود اطلاعاتی را حمل می‌کند و با توجه به اصل تشابه، انسان‌های مختلف شبیه به هم هستند. پس قدرت ماورایی وجود دارد که افراد مختلف را نسبت به هم مشابه نگه می‌دارد.

پروفسور پارک این قدرت ماورایی که همه را شبیه به هم نگه می‌دارد، «هومو» (Homo) نامید که از لغت یونانی «هوموژینوس» به‌معنای یکسان بودن و برابری منشاء گرفته است و همین قدرت است که تشابه را حفظ می‌کند.

همچنین پدیده‌های مختلف تفاوت‌هایی نیز با هم دارند، همچنان‌که دو فرد نسبتاً شبیه به هم نیز این تفاوت‌ها را دارند. یا انسان‌ها که هر دو دست‌شان شبیه هم نیست و قدرتی هست که این تفاوت‌ها را حفظ می‌کند. این نیرو را «هترو» (Hetero) نامید که از لغت یونانی «هتروژنوس» به‌معنای تفاوت گرفته شده است.

پروفسور پارک قانونی به ‌نام «قانون هومو و هترو» وضع کرد که طبق این قانون تمام چیزها در اطراف ما تحت‌تأثیر نیروهای هومو و هترو هستند.

هومو نیرویی است که منجر به تولد و پیدایش در طبیعت می‌شود. نیروی هومو فاکتورهای هومو را به تمام پدیده‌های موجود در طبیعت منتقل می‌کند و اصل تشابه را ایجاد می‌کند. برعکس، نیروی هترو منجر به پیدایش تفاوت‌هایی می‌شود.

قانون هالوگرافی

هر چیزی از طبیعت اطلاعات کل طبیعت را دارد، مثل کودکی که از والدینش مواردی را به ارث می‌برد. ارگانیسم هر انسانی نیز طبق «قانون هالوگرافی» به‌عنوان جزیی از کل است. یعنی هر قسمت بدن اطلاعاتی راجع به کل بدن را داراست.

این اطلاعات در سیستم انطباق کدگذاری شده است. پس در سیستم انطباق اطلاعات راجع به کل بدن جمع‌آوری شده است.

این سیستم‌های انطباق از چندین هزار سال پیش شناخته شده ‌است. مثلاً در بخشی از کتاب «نایزین» که راجع به فلسفه‌ی طب سوزنی ۲۶۰۰ سال پیش از میلاد مسیح نوشته شده است، هر یک از قسمت‌های مختلف صورت مربوط به یکی از ارگان‌های مختلف بدن است و می‌توان با صورت به تشخیص و درمان بیماری‌های مختلف پرداخت.

به‌عنوان مثال از روی پیشانی می‌توان سردردها را درمان کرد یا فاصله‌ی بین دو ابرو ناحیه‌ای حساس است که «این تیان» نامیده می‌شود و بیماری‌های گردن روی این قسمت درمان می‌شود، همچنان که بیماری‌های قلبی روی بینی، و بیماری‌های ریوی روی پوست دو طرف بینی.

در تصاویر اولیه شکل فردی به شکل نشسته با دست‌ها و پاهای خم شده دیده می‌شد که اولین سیستم انطباق معرفی شده بود و از آن بیشتر در تشخیص (Diagnosis) استفاده می‌شد نه در درمان.

سه سیستم انطباق دیگر

سیستم انطباق دیگری را هم در زبان در نظر گرفته‌اند. در این سیستم، سر در ناحیه‌ی نوک زبان است و مشکلات سر از جمله سردردها یا مشکلات روانی با نوک زبان درمان می‌شود. حتی اگر کسی این مشکلات را هم نداشته باشد برای پیشگیری و گردش خون بهتر است گاه نوک زبان را با دندان تحریک کند. این سیستم هم عمدتاً تشخیصی است.

هر پزشک حاذقی باید به ظاهر بیمار دقت کند از جمله زبان. بسیاری اوقات تغییرات در این سیستم قبل از تظاهرات بالینی بیماری ایجاد می‌شود.

– اوریکولوتراپی (درمان از طریق گوش) نیز توسط یک پزشک فرانسوی به نام «پل ‌ناژیه» (P. Negie) معرفی شده است.

وی سیستم انطباق را در گوش مطرح کرد و مراحل مختلف تکامل بدن (Emberyogenesis) را در گوش توضیح داد. در این سیستم سر در قسمت پایین قرار دارد و با تحریک لاله‌ی گوش، گردش خون سلول‌های مغزی تحریک می‌شود.

– در چشم نیز سیستم انطباقی وجود دارد که برای اولین بار در ایران مطرح شده است. از این سیستم نیز برای تشخیص استفاده می‌شود.

درمان از طریق سوجوک

در سوجوک از دو سیستم برای درمان استفاده می‌شود:

۱- «سیستم هومو» که اساس آن همان سیستم انطباق است. تمام قسمت‌های مختلف بدن سیستم انطباق مربوط به خود را دارند و همه‌ی این سیستم‌ها طوری به هم منطبق شده‌اند و مربوط هستند که سیستم واحد هومو را معرفی می‌کنند.

۲- «سیستم انرژی‌ها» که درمان از طریق انرژی‌ها در مریدین‌ها انجام می‌شود.